Najczęściej zadawane pytania

Zdrowie jamy ustnej ma największy wpływ na ogólny stan zdrowia funkcjonującego człowieka. Zastąpienie braków zębowych implantami i ich koronami pozwala funkcjonować tak, jakby braków w uzębieniu nigdy nie było. Po zakończonym leczeniu implantologicznym znikają też problemy z gryzieniem, żuciem i mówieniem.

Implant i jego korona umożliwiają zminimalizowanie ilości utraconej kości, która zanika w wyniku występowania braków zębowych. Zachowanie kości może zapobiec utracie zdrowych zębów oraz pozwoli zachować naturalne rysy twarzy.

Obecnie nie ma zasadniczo przeciwwskazań do wprowadzenia implantów. Są jednak ograniczenia – stany, które wymagają od pacjenta określonych działań, jak np. ograniczenie palenia, ponieważ u osób palących wzrasta ryzyko odrzucenia wszczepu. W przypadku chorób takich jak: cukrzyca, choroby układu krążenia, choroby stawów, niezbędna może być konsultacja i współpraca z prowadzącym leczenie lekarzem.

Założenie jednego implantu trwa średnio 15 minut i zwykle odbywa się przy miejscowym znieczuleniu. Już następnego dnia Pacjent powinien móc normalnie funkcjonować. Pojawiający się ból uśmierza się najczęściej przy pomocy tradycyjnych środków przeciwbólowych.

Ze względu na to, że wszczepienie implantu odbywa się przy znieczuleniu miejscowym, zabieg ten porównywalny jest do usunięcia zęba jednokorzeniowego. Po jego zakończeniu stomatolog najczęściej zaleca terapię antybiotykową, która ma zapobiec infekcji. Przez 2-3 dni dziąsło może być opuchnięte i zasinione, a jego ból porównywalny jest do bólu powstałego podczas uderzenia. Dla uśmierzenia bólu zaleca się stosowanie tradycyjnych leków przeciwbólowych.

Jedynym ograniczeniem miejscowym jest stan kości wyrostków zębodołowych żuchwy i szczęki, czyli miejsc, w których umieszcza się implanty. To czy przeprowadzimy zabieg, w dużej mierze zależy od kondycji, w jakiej znajdują się kość szczęki oraz kość żuchwy. Konieczne w tym przypadku jest przeprowadzenie pełnej diagnostyki, aby ustalić stan i jakość kości. W przypadku niedoboru tkanki kostnej najpierw wykonuje się zabieg jej odbudowy, a następnie zabieg implantologiczny.

Leczenie implantologiczne to bardzo dobrze udokumentowana i wszechstronnie przebadana metoda uzupełnienia brakującego zęba. Statystycznie jej skuteczność określa się w co najmniej 96% przypadków. W Dentim Clinic wynosi ona ponad 97%.

W trakcie użytkowania protez należy zgłaszać się na wizyty kontrolne co pół roku, lekarz stomatolog ocenia wtedy stan protezy i jej dopasowanie w jamie ustnej, zwykle po 5-7 latach wskutek zaniku podłoża protetycznego w jamie ustnej proteza przestaje idealnie pasować, pogarsza się jej utrzymanie, przestaje być stabilna i zaczyna spadać – jest to wskazanie do wymiany protezy.

Czas oczekiwania na wykonanie protezy to zwykle 5 do 10 dni. W kłopotliwych życiowo sytuacjach (złamanie zęba, zniszczenie starej protezy) możliwe jest wykonanie protezy w ciągu 1 dnia.

Wybór uzupełnienia protetycznego odpowiedniego dla danego Pacjenta zależy od wielu czynników: ilości brakujących zębów, ilości i jakości zębów pozostałych, lokalizacji braku zębowego, stanu podłoża kostnego, dziąseł i błony śluzowej, postaci zgryzu, możliwości finansowych pacjenta. Podczas konsultacji stomatolog dokładnie określi najlepsze dla Pacjenta rozwiązanie protetyczne i razem z nim ułoży indywidualny plan leczenia.

Klasyczne protezy powinny być zdejmowane na noc, ponieważ podczas snu mogą poluzować się i blokować gardło lub drogi oddechowe. Proteza oparta na implantach jest przymocowana i może pozostać na miejscu również w nocy, nie stwarzając żadnego niebezpieczeństwa. Należy jednak pamiętać o prawidłowej higienie i odpowiednio często wyjmować protezę w celu wyczyszczenia.

Aby maksymalnie wydłużyć „żywotność” protez stałych konieczne jest wdrożenie specjalnych zabiegów higienicznych z użyciem dodatkowych (prócz szczoteczki do zębów) przyborów higienicznych. Szczególnej uwagi wymaga okolica przydziąsłowa koron i mostów ze względu na tendencję do gromadzenia się płytki nazębnej i trudności w jej oczyszczaniu. Polecane przybory to: sztywne nici dentystyczne, irygator – urządzenie działające na zasadzie bicza wodnego; strumień płynu masuje dziąsło, oczyszcza trudno dostępne przestrzenie.

W przypadku stosowania protez ruchomych oprócz konwencjonalnej pielęgnacji pozostałych zębów, szczególną uwagę należy poświęcić samej protezie. Protezę ruchomą należy czyścić po każdym posiłku (min. 2 razy dziennie). Po wyjęciu z ust oczyszczamy ją dokładnie miękką szczoteczką z dodatkiem pasty do zębów, mydła w płynie lub specjalnych środków czyszczących. Optymalne jest stosowanie dwustronnych szczoteczek do protez, które dzięki odpowiednio ukształtowanemu włosiu, pozwalają na oczyszczenie wszystkich nawet trudno dostępnych miejsc w protezie. Po zakończonym leczeniu każdy Pacjent przechodzi specjalny instruktaż higieny jamy ustnej, dopasowany do przeprowadzonego leczenia, prowadzony przez specjalistów Działu Higieny Dentim Clinic.

Dieta pacjentów posiadających uzupełnienia stałe właściwie nie ulega zmianie. Nieco inaczej wygląda to w przypadku stosowania protez ruchomych. Pacjenci rozpoczynający korzystanie z protez ruchomych (zwłaszcza całkowitych) powinni w początkowym okresie spożywać pokarmy płynne i półpłynne oraz stopniowo przyzwyczajać się do potraw o twardszej konsystencji. Należy jeść mniejsze kęsy, rozkładać pokarm podczas żucia obustronnie (żucie obustronne), odgryzać kęsy bokiem protezy, nie przodem, unikać pokarmów bardzo twardych i ciągnących.

Protezy powinny ułatwiać jedzenie, mówienie i uśmiechanie się, jednak nawet najlepsze protezy nie odtworzą wrażenia naturalnych zębów.

Po osadzeniu nowej protezy, normalnym zjawiskiem jest utrzymujące się przez kilka dni podrażnienie. W ciągu pierwszych dni i tygodni, język i mięśnie policzków będą dostosowywać się do nowych protez. Na początku niektóre słowa mogą być trudne do wymówienia (w tym przypadku pomocne może być czytanie na głos i wymawianie trudnych słów). Pewien czas zajmie również przyzwyczajenie się do jedzenia używając nowych protez – najlepiej zacząć od miękkiego pokarmu.

Powolne żucie przy użyciu obu stron jednocześnie, pomoże utrzymać protezę na miejscu. Im pacjent jest starszy, tym dłużej może trwać przyzwyczajanie się do nowych protez, zwłaszcza jeżeli nigdy wcześniej nie korzystał ze sztucznego uzębienia.

Odpowiednio wykonana korona protetyczna wystarcza na długo. Jej statystyczna trwałość wynosi od 15 do 20 lat. Jednak dla utrzymania tego dobrego wyniku konieczna jest prawidłowa higiena jamy ustnej i systematyczne wizyty kontrolne co 6 miesięcy.

Korona protetyczna tak samo jak naturalny ząb może podlegać procesowi zużycia lub zniszczeniu podczas poważnych urazów mechanicznych. Zwykle dobrze wykonana korona wytrwa w jamie ustnej tak długo jak naturalny filar zęba, na którym jest osadzona.

W zależności od rodzaju korony preparacja zęba jest mniejsza lub większa. W skrajnych przypadkach dochodzi nawet do 40% objętości korony. Zbyt małe oszlifowanie korony może czasami znacznie pogorszyć uzyskane efekty i obniżyć trwałość wykonania, a czasami wręcz uniemożliwić poprawne wykonanie korony.

Najczęstszymi przeciwwskazaniami do założenia koron są: niewyleczone zęby, choroby przyzębia, krótka korona naturalnego zęba (wtedy potrzebna jest odbudowa zębów włóknem szklanym lub ortodontyczne wysunięcie). Ponadto koron nie można założyć, jeśli występuje mała wysokość zwarcia, którą trzeba najpierw odbudować.

Wielu Pacjentów ma obawy, że po zamontowaniu pracy protetycznej będą borykać się z problemem przedostającego się pod nie pożywienia. Te obawy są jednak zupełnie niepotrzebne.

Aby przytwierdzić koronę na wszczepione implanty lub oszlifowane zęby, lekarz stosuje specjalistyczny cement stomatologiczny – czyli inaczej mówiąc niezwykle silnie wiążący „klej”. Zadaniem tego specyficznego „kleju” jest nie tylko przytwierdzenie pracy protetycznej, ale również wypełnienie wszelkich mikroszczelin i tym samym zablokowanie możliwości przedostawania się do nich pożywienia.

O korony protetyczne należy dbać dokładnie tak samo, jak o naturalne zęby. Ważnym elementem pozwalającym utrzymać korony w odpowiednim stanie jest odbywanie regularnych wizyt kontrolnych. Po każdym zabiegu stomatologicznym Pacjent trafia do Działu Higieny Dentim Clinic, gdzie wykwalifikowane higienistki przeprowadzają dokładny instruktaż prawidłowej higieny jamy ustnej.

Na podstawie pobranego wycisku bądź też skanu, wykonanego przy użyciu skanera wewnątrzustnego, opracowywany jest indywidualny most protetyczny. Dlatego w zależności od wielkości braków w uzębieniu czas oczekiwania na uzupełnienie wynosi od 5 do 14 dni. Na pierwszej wizycie zostaje założone uzupełnienie tymczasowe, które pozwala cieszyć się funkcjonalnością w jamie ustnej przed założeniem stałej odbudowy protetycznej.

Leczenie jest z reguły w pełni bezbolesne, dzięki wykorzystaniu nowoczesnego komputerowego znieczulenia. To właśnie ono sprawia, że wykonywane zabiegi są przez naszych Pacjentów oceniane jako niezwykle komfortowe.

Ze względu na to, że czas oczekiwania na wykonanie mostu protetycznego wynosi zazwyczaj od 5 do 14 dni, proponujemy na ten okres tymczasowe uzupełnienie. Dzięki temu Pacjent od razu może cieszyć w pełni funkcjonalnym uśmiechem. Jest ono zalecane nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim dla ochrony przed uszkodzeniami naturalnych zębów filarowych oraz przyzębia. Zastosowanie takiego rozwiązania wpływa również pozytywnie na komfort psychiczny Pacjenta. Tymczasowe uzupełnienie wykonujemy zazwyczaj z akrylowych koron. W sytuacji, gdy Pacjent posiada ruchomą protezę częściową, może bez obaw korzystać z niej do czasu nałożenia stałego mostu protetycznego.

Higiena mostów protetycznych nie różni się od higieny naturalnych zębów. Przede wszystkim trzeba pamiętać o regularnym myciu – minimum 2 razy dziennie, a najlepiej po każdym większym posiłku. Mosty, tak jak i zęby naturalne, szczotkujemy przez około 3 minuty. Należy też pamiętać o stosowaniu nici dentystycznych bądź irygatora i oczyszczaniu przestrzeni pod przęsłem – Pacjenci zostają dokładnie poinstruowani po leczeniu, jak prawidłowo czyścić zęby, mosty oraz przestrzenie pomiędzy nimi. Wykwalifikowana higienistka pomoże również wybrać najlepsze przybory do codziennej higieny. Pacjenci posiadający most protetyczny nie mogą również zapominać o wizytach kontrolnych u stomatologa oraz zabiegach higienizacyjnych jamy ustnej co pół roku lub zgodnie z zaleceniami dentysty.

Mosty protetyczne wykonywane są na podstawie precyzyjnego wycisku uzębienia Pacjenta. Dzięki idealnemu dopasowaniu cząstki jedzenia nie dostają się pod most. Aby zwiększyć higienę jamy ustnej, należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń lekarskich. Po zakończonym leczeniu Pacjenci zostaną również poinstruowani przez higienistkę, jak prawidłowo dbać o higienę uzupełnień protetycznych.

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zależy to od wielu czynników, m.in. od rodzaju mostu. W większości przypadków wystarczy oszlifowanie zębów w niewielkim stopniu, co sprawia, że leczenie to jest niezwykle mało inwazyjne.

Założenie mostu protetycznego jest możliwe u większości Pacjentów. Przed zabiegiem konieczne jest jednak przeprowadzenie leczenia, które pozwoli na założenie odbudowy protetycznej rekonstruujące pełną funkcjonalność pięknego uśmiechu. Przed podjęciem decyzji o leczeniu polecamy udać się na konsultację do stomatologa, który zweryfikuje, czy w danym przypadku jest możliwe założenie mostu.

Każdy Pacjent bez względu na wiek może mieć założony aparat na zęby. Leczenie u osób dorosłych jest w pełni skuteczne i przynosi satysfakcjonujące rezultaty. Warto jednak wiedzieć, że może ono trwać nieco dłużej niż u nastolatków ze względu na większe uwapnienie kości u dorosłych.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do rozpoczęcia leczenia ortodontycznego są choroby związane z obniżoną odpornością organizmu (np. białaczka). Dodatkowo pewne schorzenia w obrębie jamy ustnej mogą spowodować odroczenie założenia aparatu ortodontycznego. Przeciwwskazania czasowe mają Pacjenci z nieleczonymi zaburzeniami hormonalnymi czy niewyrównaną cukrzycą (korygowanie zgryzu nie przebiegłoby u nich prawidłowo). Jednak osoby, które leczą się w poradniach specjalistycznych i mają prawidłowy poziom hormonów czy cukru mogą być leczone ortodontycznie. Aparatów nie zaleca się osobom przyjmującym niektóre leki, np. przeciw osteoporozie (utrudniają leczenie ortodontyczne), a także w przypadku postępującej choroby przyzębia (przedtem trzeba zlikwidować stany zapalne w jamie ustnej). Czasem na efekty leczenia wpływa obecność koron i mostów. Jednak niezależnie od istniejących przeciwwskazań zawsze warto skorzystać z konsultacji ortodontycznej, aby poznać inne możliwe formy leczenia stomatologicznego.

Zakładanie aparatu stałego nie jest bolesne. Przez pierwsze 7 dni po założeniu aparatu zęby mogą boleć przy nagryzaniu, jednak po tym czasie organizm przyzwyczaja się do nowej sytuacji i dyskomfort powinien przestać być odczuwalny. Wszystko jednak zależy od indywidualnej wrażliwości Pacjenta. Znacznie większym komfortem użytkowania charakteryzują się aparaty samoligaturujące oraz nowoczesne nakładki ortodontyczne. Leczenie przy ich użyciu jest z reguły praktycznie całkowicie bezbolesne.

Leczenie wad zgryzu wymaga czasu. Zwykle okres noszenia aparatu ortodontycznego wynosi od roku do dwóch lat, jednak niektóre wady wymagają dłuższego leczenia. Dokładny czas zależny od indywidualnych warunków anatomicznych, stopnia zaawansowania wady oraz współpracy Pacjenta z ortodontą. Jeśli Pacjent stosuje się do zaleceń, leczenie najczęściej kończy się w planowanym czasie z oczekiwanym rezultatem.

O prawidłową higienę jamy ustnej należy dbać zawsze, jednak podczas noszenia aparatu stałego szczególnie! Przede wszystkim należy poświęcić więcej czasu na dokładną higienę jamy ustnej. Istnieją specjalne akcesoria służące do oczyszczania trudno dostępnych miejsc aparatu i zębów, np. irygatory, szczoteczki ortodontyczne, wyciorki, a także profesjonalne pasty i płyny do płukania ust. Dzięki Działowi Higieny Dentim Clinic każdy Pacjent tuż po założeniu aparatu ortodontycznego odbywa dokładny instruktaż prawidłowej higieny jamy ustnej i otrzymuje wszelkie niezbędne wskazówki i zalecenia postępowania.

Leczenie endodontyczne jest specjalistycznym postępowaniem koniecznym w przypadku powikłań choroby próchnicowej. Polega na usunięciu zainfekowanych tkanek i bakterii z kanałów korzeniowych wypełniających wnętrze zęba. Poprawność każdego etapu leczenia weryfikowana jest za pomocą cyfrowej radiowizjografii oraz w razie konieczności tomografii komputerowej. Uwieńczeniem leczenia jest trwałe i szczelne wypełnienie systemu kanałów korzeniowych w trzech wymiarach.

Postępy w technologii oraz doświadczenie naszych specjalistów, pozwalają przeprowadzić leczenie kanałowe zazwyczaj bezboleśnie, również przy pomocy komputerowego znieczulenia. Dzięki temu pacjent nie odczuwa dyskomfortu, a stres związany z wizytą jest zminimalizowany. Leczenie kanałowe jest przeprowadzane, aby zminimalizować ból z zainfekowanego zęba.

Leczenie kanałowe jest wymagane, gdy miazga wewnątrz zęba zostaje zainfekowana. Ząb chroni miazgę zęba, lecz gdy ten ulega uszkodzeniu poprzez głębokie wgłębienie, pęknięcie lub też uraz w wyniku wielokrotnych napraw, bakterie mogą dotrzeć do wnętrza miazgi. Następnie bakterie rozprzestrzeniają się od korony w kierunku korzenia, co może zagrażać zdrowiu.

Leczenie kanałowe przebiega w trzech etapach. Pierwszy etap to rozpoznanie. Drugi to właściwe leczenie kanałowe, podczas którego lekarz usuwa chorą miazgę (w tym również zakażenie), następnie oczyszcza wnętrze zęba i przygotowuje go do wypełniania. Ostatnim etapem jest umieszczenie korony lub inlay/onlay, które uszczelniają i chronią ząb przed dalszym uszkodzeniem lub zakażeniem.

Po leczeniu kanałowym, ząb nie będzie boleć. Ząb nie posiada już nerwów, tym samym nie ma wrażliwości na temperaturę, która może być oznaką próchnicy zębów. W związku z tym pacjent musi przechodzić regularne przeglądy stomatologiczne z badaniem rentgenowskim w celu uniknięcia dalszej choroby zęba. Wyleczony kanałowo ząb powinien funkcjonować przez całe życie, jednak wraz z upływem czasu możliwe jest starcie wypełnienia lub korony, które należy wymienić. Doskonała higiena jamy ustnej po leczeniu kanałowym pozwoli uniknąć ponownego zarażenia.

• indywidualne dopasowanie koloru i kształtu,
• nie przebarwiają się,
• zachowują trwałą barwę i połysk,
• posiadają dużą odporność na ścieranie,
• pozwalają uzyskać bardzo dobry efekt estetyczny,
• zapewniają piękny uśmiech przez wiele lat.

Dbając o licówki należy kierować się kilkoma zasadami:

• przestrzegać właściwej higieny jamy ustnej (szczotkowanie i nitkowanie zębów 3 razy dziennie),
• unikać narażania licówek na nadmierne siły,
• unikać zaciskania i zgrzytania zębów,
• minimalizować spożycie barwiących płynów – kawa, herbata, czerwone wino.

Ponieważ licówki są zabiegiem estetycznym, a nie leczniczym, głównymi wskazaniami do licówek są drobne niedoskonałości uśmiechu, takie jak: zmiana kształtu bądź koloru zębów, ubytki przyszyjkowe, erozje, czy też diastema czyli szpara pomiędzy zębami.

Występowanie dysfunkcji narządu żucia np. bruksizm, zaciskanie zębów, będących często objawami choroby okluzyjnej, mogą być przeciwskazaniem do założenia licówek. W takich przypadkach, sugerujemy w pierwszej kolejności wyleczyć chorobę okluzyjną, a następnie wrócić do kwestii stomatologii estetycznej. W przeciwnym wypadku, efekt pracy stomatologa może być szybko uszkodzony.

Poważnym zagrożeniem dla licówek są również choroby dziąseł czy przyzębia. Podobnie jak w przypadku choroby okluzyjnej, należy najpierw wyleczyć przyczyny paradontozy, a dopiero później wykonać licówki.

Dodatkowym przeciwskazaniem do założenia licówek, są skłonności nerwicowe Pacjenta, przejawiające się obgryzaniem paznokci, ołówków itp.

Zabieg wybielania zębów będzie jest bezpieczny, jeżeli będzie przeprowadzony w sterylnych warunkach gabinetu stomatologicznego oraz wykonany przez stomatologa lub higienistkę stomatologiczną. Po kontroli stanu uzębienia wykonanej przez personel stomatologiczny, zabieg można wykonać tylko wówczas, jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań do jego wykonania np.: stanu zapalnego dziąseł, nadwrażliwości zębów itp. Według producentów środków wybielających, okres ciąży i karmienia, również stanowi przeciwwskazanie do wykonania wybielania.

Niestety wybielanie zębów nie utrzymuje się przez całe życie. W zależności od naturalnego koloru zęba pacjenta oraz od jego codziennej higieny, efekty wybielenia mogą się utrzymać przez półtora roku do dwóch lat. Jeśli chcemy mieć z powrotem białe zęby, wybielanie można powtarzać – niekoniecznie tą samą metodą. Dodatkowym elementem wzmacniającym efekty wybielania, są zabiegi higienizacyjne. W naszej klinice opracowaliśmy dedykowany program Dentim Clear, na który oprócz wybielania laserowego, składają się: profesjonalne czyszczenie, piaskowanie i polerowanie zębów. Zabiegi te wykonywane są przed wybielaniem, dzięki czemu wzmagają efekt wybielania nawet o kilka odcieni w skali Vitra.

Idealnym rozwiązaniem jest stosowanie tzw. białej diety przez kilka do kilkunastu dni po wybielaniu. Ze względu na często występującą nadwrażliwość zębów po zabiegu wybielania, należy również unikać w tych dniach spożywania cytrusów czy napojów gazowanych. W dłuższym okresie, rekomendujemy ograniczenie spożywania kolorowych, barwiących napojów i pokarmów (np.kawa, herbata, czerwone wino, buraki, jagody, czarna porzeczka). Dla utrzymania efektów wybielenia można zacząć stosować pasty wybielające.

Krew w jamie ustnej, za wyjątkiem fizycznego uszkodzenia (np: uderzenia, rozcięcia), najczęściej jest oznaką zapalenia, które należy leczyć stomatologicznie. Udaj się zatem na  konsultacje do swojego stomatologa, aby znaleźć przyczynę krwawiących dziąseł.

Najczęstszą przyczyną zapaleń dziąseł jest gromadząca się na zębach, płytka nazębna. Nieusuwana regularnie, podczas zabiegów higienizacyjnych, może doprowadzić do zaawansowanej choroby przyzębia, np: paradontozy, w efekcie której, bardzo często wypadają zęby.

Choroby przyzębia mogą wystąpić w każdym wieku i przyjmują różną postać – u dzieci jest to najczęściej drobne zapalenia dziąseł, natomiast w wieku dorosłym, od 35-40 lat, mamy już do czynienia z paradontozą z zanikiem kości. Zatem, wraz z wiekiem wzrastają szanse na pojawienie się poważnej choroby przyzębia.

Jak pokazują badania, mężczyźni częściej chorują. Prawdopodobną przyczyną może być mniejsze dbanie o higienę jamy ustnej oraz rzadsze wizyty u dentysty. Ponadto mężczyźni są bardziej podatni na nałogi, m.in. palenie papierosów, które wzmaga pojawienie się oraz rozwój chorób przyzebia.

Badania potwierdziły, że u osób palących, efekty leczenia paradontozy są gorsze aż o 50 procent. Głównym powodem jest działanie wysokiej temperatury i węglowodorów zawartych w dymie papierosowym. Ponadto nikotyna powoduje złe ukrwienie tkanek i odżywienie kości, przez co stanowi również problem przy wszczepianiu implantów zębowych oraz innych zabiegów chirurgicznych.

Inne badania naukowe wskazały również większą ilość chorób przyzębia, występującą u palaczy, w stosunku do osób niepalących. Przyczyną tego jest wzmożona produkcja PGE2, IL-1 (najsilniejszych czynników pobudzających resorpcję kości w przebiegu zapaleń przyzębia) ale także wzrost ilości beztlenowców (B.forsythus) w mikroflorze jamy ustnej oraz zaburzenia o podłożu immunologicznym. Reasumując, palenie tytoniu powoduje nasilone odkładanie się złogów nazębnych, obniżenie odporności organizmu oraz sprzyja rozwojowi groźnych bakterii.

Niekoniecznie. Oprócz choroby przyzębia, druga przyczyną „wydłużania się zębów”, jest tzw. starczy zanik przyzębia. Naturalny proces, który rozpoczyna się w wieku ok. 30 lat i postępuje do końca życia. Polega on na powolnym przemieszczaniu się połączenia zęba z dziąsłem, w kierunku wierzchołka korzenia zęba. Optycznie, korona zęba się wydłuża, a dziąsło skraca. O ile sam proces z reguł w zasadzie jest bezbolesny, o tyle nieunikniony. Możemy spowolnić proces zaniku przyzębia, stosując nowoczesną odbudowę kości oraz regenerację tkanek miękkich.

Osoby chorujące na cukrzycę, narażone są na choroby przyzębia, 3-4 razy bardziej niż osoby bez cukrzycy. Cukrzyca utrudnia gojenie się ran powstających w przebiegu choroby dziąseł, powodując większą utratę tkanek przyzębia. Zatem dla osób chorujących na cukrzycę choroby przyzębia stanowią większe zagrożenie.

Choroby przyzębia wpływają również na przebieg samej cukrzycy. Dzieje się tak za sprawą bakterii przedostających się z jamy ustnej do krwioobiegu, które aktywizują komórki wytwarzające sygnały biologiczne mające niszczący wpływ na cały organizm. Przykładem może być uszkodzenie lub zniszczenie komórek odpowiedzialnych za wytwarzanie insuliny w trzustce.

Nieleczona choroba przyzębia, może doprowadzić do poważnych problemów ze zdrowiem. Zgorzele i zapalenia dziąseł mogą stać się źródłem zakażenia i w konsekwencji spowodować wiele groźnych schorzeń, np.: chorobę reumatyczną, zapalenie wsierdzia i mięśnia sercowego, kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie tęczówki oka oraz żył.